domingo, 23 de febrero de 2014

SHAQ DEIXOUNO TODO


Shaq deixouno todo. Deixou o seu megadeportivo de doce cilindros en uve no medio da autopista. Deixou a súa inmensa mansión en Beverlly Hills coas portas abertas. Deixou os seus sete dogos americanos en liberdade. Deixou á súa operada muller con todas as tarxetas visas. Deixou aparcada a Harley Davidson nun bar triste da autopista. Deixou o seu Hummer no fondo do garaxe. Deixou a despensa chea dos produtos máis caros xamais imaxinados. Deixou á súa espectacular amante embarazada de cinco meses. Deixou as sesións co seu experto fisioterapeuta. Deixou os seus frutíferos negocios inmobiliarios en mans dos comerciais. Deixou as súas camisas caras, os seus pantalóns de lino, os seus moitos sombreiros Stetson, os seus zapatos italianos. Deixou sós aos seus pais vellos nunha residencia en Venice Beach. Deixou as súas máis de cen gafas de sol. Deixou ao seu clube de fans sen respostas postais. Deixouno todo e foise vivir a unha chapa de Coca Cola no medio do deserto.

domingo, 16 de febrero de 2014

IGUALDADE DE OPORTUNIDADES?



Non nos cansamos (eu sí!) de escoitar ou ler iso da "igualdade de oportunidades". En tertulias de actualidade (cada vez máis habituais e insulsas), xornais (máis centrados nas ventas que na súa función social), na boca dos políticos de turno (de calquera cor política) ou en manifestos e programas ideolóxicos. Igualdade de oportunidades na educación, igualdade de oportunidades na sanidade, igualdade de oportunidades no ascenso social, económico, cultural e político... Parece un espazo común, algo que todos queren, algo que non se pode contradicir por solidariedade (ou máis ben, en realidade, por caridade).

Eu estou en contra desa igualdade de oportunidades. Explícome.

Lido así, ao primeiro toque que dirían os futboleiros, pode parecer unha cuestión obvia coa que todos os decentes estamos dacordo, en forma e fondo, mais non é o meu caso. Opóñome á "igualdade de oportunidades". Por que? Pois porque é un concepto que nos colou o capitalismo e a cultura de clases, que lle veu de perlas ao neoliberalismo, que admitiu a social-democracia por falta de rigor ou por intereses concretos e que a sociedade en xeral absorveu sin ningunha sinal de análise crítico. É unha mesquindade en si mesma por moitos motivos pero por un moi concreto.

Este concepto desbancou (ou suprimiu mellor dito) ao de "igualdade" a secas, que é no que eu creo con toda a miña forza. Á igualdade poden sumárselle todos complementos que desexemos, aínda que en realidade non necesita de ningún porque os engloba todos. Enténdese? Agardo que sí, xa que é moi sinxelo. Xa non se escoita falar de igualdade… e iso é o alarmante.
Cando se fala de "igualdade de oportunidades" déixase de manifesto que non hai unha igualdade real. Igualdade ten un siginificado claro, todos iguais ante a vida e as súas circunstancias. Así de simple. 
A igualdade de oportunidades é esa caridade á que me refiría antes, a caridade que axuda ao pobre, ao humilde a prosperar, a ser alguén respetado, alguén digno. Se todos fósemos iguais, unha muller, un home, unha nena, un neno, un ancián, unha anciá, un galego, un vasco, un andaluz, un murciano, un madrileño, un español, un alemá, un turco, un australiano, un chinés, un arxelino, un chileno, un brasileiro, un mongol, un etíope, un canadiense, un indonesio, un estudante, un parado, un médico, un carpinteiro, un notario, un mineiro, un barrendeiro, un mestre, un traballador do fogar, un xuiz, un administrativo, un investigador, se todos fósemos iguais, como persoas, como seres humanos sería evidente que as oportunidades foran as mesmas. 

Por este moitvo creo na IGUALDADE, como único motor que nos faría únicos con respecto a outras especies, como xeito de liberarnos das cadeas que nos atan(tanto a uns como a outros) e como medio para progresar en harmonía.

IGUALDADE SEMPRE.

domingo, 9 de febrero de 2014

BLOW JOB

Maybelline vermello
n                                s
                                  o                        o                                  
s                  z
b e i 

d   e  n  t  e  s     d  e     s  o  á

l    g    a           n          l   n    u
     a     o   s           a         i    g    a

membro
teso
en
diabólica
palpitante
impulsiva
irracional
simbólica
animosa
e vulgar
erección
permanente

domingo, 2 de febrero de 2014

"FOR WHAT IT'S WORTH?"





Noventa quilómetros á hora nun coche grande e vello. Unha estrada en entorno rural. Calor e sol. Árbores pasando a cámara lenta. Pequenas bandadas de paxaros debuxan mulleres no ceo, sen roupa. Ao lonxe, nada. Un cigarro na boca. Lentes escuras. Asentos de pel e no do lado unha loira de revista que sempre sorrí. Pantalóns vaqueiros apretados. Camisa aberta. Sen capota. Pelo ondeando no berce aéreo. No cassette soa "For What It's Worth". Que outra cousa podía ser?

Deste xeito me imaxinei eu moitas veces cando só era un neno, tumbado na cama,  pola noite, antes de adormecer, co walkman a todo volume e deixando voar a imaxinación con esta xoia que descubrira no recopilatorio do programa televisivo  "Esta noche cruzamos el Mississippi" que me deixara Carlos. E as noites eran máis cortas. E os días mellores agardando que chegara de novo a noite. E os dous minutos e corenta que duraba a canción eran todo un mundo. Un mundo que era o real e o meu, unha fantasía. 

Esta canción de 1966 escrita por Stephen Stills e interpretada por Buffalo Springfield é simplemente perfecta. Inspirada por un evento na era da psicodelia e a contracultura, non tardou en convertirse nunha recoñecida canción-protesta e nun básico na miña lenda musical vital.

A frase "Stop, children, what's that sound?" cobrou un novo significado, con esa voz (e voces) marcada pola levedade, pola delicadeza, pola elegancia, coa guitarra árida e lonxana e a batería precisa e mínima. 

Unha mostra clara de que na sinxeleza se agochan moitas cousas boas. 

O nivel emotivo desta canción é superior e a súa curta duración non fai máis que elevala aos altares da inmortalidade. 

Se fose veneno, tomaríao para morrer.



There's something happening here
But what it is ain't exactly clear
There's a man with a gun over there
Telling me I got to beware

I think it's time we stop
Children, what's that sound?
Everybody look - what's going down?

There's battle lines being drawn
Nobody's right if everybody's wrong
Young people speaking' their minds
Getting so much resistance from behind

It's time we stop
Hey, what's that sound?
Everybody look - what's going down?

What a field day for the heat
A thousand people in the street
Singing songs and carrying signs
Mostly saying, "hooray for our side"

It's time we stop
Hey, what's that sound?
Everybody look - what's going down?

Paranoia strikes deep
Into your life it will creep
It starts when you're always afraid
Step out of line, the men come and take you away

We better stop
Hey, what's that sound?
Everybody look - what's going down?

We better stop
Hey, what's that sound?
Everybody look - what's going down?

We better stop
Now, what's that sound?
Everybody look - what's going down?

We better stop
Children, what's that sound?
Everybody look - what's going down?