domingo, 21 de diciembre de 2014

COAS BRAGAS NOS NOCELLOS



Xoán: o mozo.
Aroa: a moza.
Carmen: a nai da moza.


C: Pues no sé lo que regalarle a tu padre cariño…
X: Como?
A: Habla conmigo, Xoán.
X: Ah! Xa, xa…
C: Tú que dices? 
A: Ni idea mamá, tú sabrás… lo conoces mejor…
C: Ay! No me ayudas nada…

Aínda que Aroa é fermosa, Xoán síntese moi atraído fisicamente pola súa nai.

C: Crees que le gustará ese reloj que vimos el otro día en la joyería de al lado de casa?
A: Supongo que sí pero es un poco caro, no?
C: Sí, bueno… es un regalo especial, ya sabes, son veinte años de casados…
A: Ni que lo digas… que mérito!

O contínuo movemento de mans de Carmen, con esas veas levemente marcadas, as uñas vermellas e o anel de pedida, excítao moito.

A: Mamá…
C: Dime.
A: Imaginas que el se olvida y no te regala nada?
C: Estoy tan segura de que eso no va a suceder… Tu padre es muy detallista.
A: Ya… tienes razón.

Carmen retira o pelo para atrás cada pouco cun lento e sensual xesto. Xoán non perde detalle.

C: Y tú que Xoán? Que tal los exámenes?
X: Pois ben. Déronme catro notas e ben. Estou á espera de outras dúas. A ver que tal…
C: Tú estudia que alguién tiene que mantener a mi hija… (atacou a rir).
X: Sí… (sorriu finxindo).
A: Mamá, soy independiente, yo tendré mi propio dinero.
C: Cariño… era una broma, no soy tan anticuada…

A Xoán váiselle a mente a territorios porcos cando Carmen se lle dirixe. Ese mínimo contacto ocular que manteñen é suficiente para facelo arder por dentro.

C: En fin, chicos, os dejo… He quedado con Sofía para ir a comprar unas cositas.
A: Vale, nosotros iremos aal cine. Llegaré a casa sobre las once, vale?
C: Muy bien! Tienes dinero, hija?
X: Sí, Carmen, non te preocupes.
C: Uy, qué atento! Este es mi yerno!
A: Mamá… no le llames así…
C: Qué niña! No se puede abrir la boca… 
A: Es que…
C: Anda… muac, muac chicos. Pasadlo bien!

Os beizos de cereixa de Carmen con ese "muac, muac" veos Xoán na temperatura ideal para un contacto inadecuado. Como inadecuado será estar na butaca dun cine, coa túa noiva, vendo un filme romántico e coa mente nun desexo perigoso.

domingo, 14 de diciembre de 2014

CONEXIONANDO ANDO



Xamón. Troitas. Champú. Corazón. Améndoas. Tanga. Rede. Conto. Sombreiro. Can. Anel. Camisa. Xantar. Número. Pan. Xente. Piano. Son. Amar. Condón. Parque. Vento. Luz. Tempo. Neve. Zapatillas. Reloxo. Comedor. Galiñas. Coche. Cabozo. Ascensor. Traxe. Fume. Ceo. Mar. Sol. Escuridade. Amable. Porto. Cartón. Campá. Torre. Pedra. Ánimo. Vontade. Cú. Anchoas. Cristal. Pel. Feira. Oriente. Moscas. Pallasos. Porcos. Guitarra. Figos. Moeda. Cociña. Alento. Serpe. Antes. Cartos. Alfombra. Porno. Tarteira. Lixo. Sobaco. Dentes. Corcho. Arco. Soedade. Tensión. Rosca. Parar.

domingo, 30 de noviembre de 2014

DE TEMPO E MATERIA



O tempo fai o único que sabe: 
transcurrir.
As nubes non sempre traen auga, tamén protexen do 
sol.
Os trens, de vagariño, paran en estacións 
emocionais.
As agullas picadas nos dedos amosan que estamos
vivos.
Os reloxos soan como pulsacións eléctricas,
vivas.

lunes, 24 de noviembre de 2014

TIRA DO AIRE, PUTA TRISTE


Tira da corda podre,
ha romper.

Fuxe do lugar do suceso,
non deixes sinais,
só fume.

Pon a lavadora sen roupa,
tira as toallas usadas pola fiestra,
mexa na cama,
prende lume aos mobles,
mete o brazo na tele
e quítalle a merda,
agrede aos veciños,
enche o chan de follas de carballo,
os libros son leña,
arden rápido,
Instagram é o museo das pipas,
nunca apagues a luz,
esquece as duchas quentes
e as frías,
mete galiñas e porcos no salón,
bebe sen parar,
fuma aparatos de plástico
sen descanso,
afunde as tarxetas de crédito 
en copas de viño,
non respires aire, que mata,
respira absenta,
fai caldos de cables,
cúbrete de xamón 
e na rúa desprázate a saltos.

Fai música 
chocando un collón con outro.

domingo, 16 de noviembre de 2014

ABÚRREME



1. As rapazas que din que o día da súa voda é o máis feliz das súas vidas.
2. As camisetas de El Niño.
3. A carne moi feita.
4. Os que pensan que ter barba é algo moderno… e os outros que cren que andar afeitado é andar limpo.
5. A xente de papel cebola.
6. Arcade Fire.
7. As conversas sobre Inditex e sobre traballo en xeral.
8. O cheiro a peido que non é meu.
9. Os/as que só poñen pulseiras en verán.
10. Falar con xente que ten os ollos clavados na pantalla do teléfono.
11. Os libros con forro.
12. A música de Morrisey (que non as súas letras).
13. Os debates sobre o leite normal ou de soja.
14. As familias reais.
15. A xente que dice que Izal mola. 
16. Os libros de consumo masivo como os de Dan Brown, Stieg Larsson, Manel Loureiro ou E. L. James.
17. As polémicas de Mariló Montero sen que traian consecuencias serias.
18. Xornalistas pseudoescritores e populistas como Arturo Pérez Reverte ou Antonio Herrera.
19. As organizacións políticas tradicionais.
20. As cartas de gin & tonic que convirten os gin & tonic en algo que non son.
21. Facer uns cornos coa man nos concertos metal.
22. Ter que familiarizarme coas normas de uso dunha lavadora.
23. Os Rolex.
24. A cor vermella.
25. Repetir a mesma discusión cunha mesma persoa.
26. Os filmes de Almodóvar.
27. Pablo Motos e o seu programa.
28. Quenes deixan de interesarse por algo por motivos alleos ao propio interese.
29. Os selfies unipersoais.
30. O amiguismo, o clientilismo e a perversión da meritocracia.
31. Que só se vexa violencia onde hai hostias.
32. As inversión en bolsa e, en consecuencia, as páxinas alaranxadas dos xornais.
33. A xente que sempre antepón as formas ao fondo con frases como "Quien pierde las formas, pierde la razón".
34. Roberto Blanco Valdés.
35. O silencio de quen non ten valor para opinar.
36. Os/as que sempre teñen motivo para amargarse.
37. Poñer etiquetas e atender a estereotipos para facer escarnio.
38. Os/as que non se deixan conquistar.
39. A desconfianza.
40. O vinagre balsámico.
41. As reducións de Pedro Ximénez.
42. As fotos do arco da vella.
43. Fito y Los Fitipaldis e a súa falta de creatividade.
44. O conto da valentía dos toureiros.