O tempo fai o único que sabe:
transcurrir.
As nubes non sempre traen auga, tamén protexen do
sol.
Os trens, de vagariño, paran en estacións
emocionais.
As agullas picadas nos dedos amosan que estamos
vivos.
Os reloxos soan como pulsacións eléctricas,
vivas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario