A MIÑA FAMILIA RUSA

Mentres a miña sobriña Candela e máis eu xogamos un sábado pola mañá na miña cama, chégame un sms ao móbil que está sobre a mesiña de noite. 

CANDELA: Que foi eso? O móbil?

EU: Sí… deixa que vou mirar quen é… Ah! Un mensaje!

CANDELA: E de quen é?

EU: Non sei si cho poido dicir…

CANDELA: Por que?

EU: Porque é un secreto que temos na familia e que aínda non cho contamos…

CANDELA: Cal é o secreto?

EU: Prométesme que non llo vas dicir a naide?

CANDELA: Sí!

EU: A ver, tú sabes que abuela, cando era nova, foi ximnasta olímpica, non?

(Pon cara rara).

EU: Pois resulta que viveu en Rusia porque alí estaban as mellores ximnastas do mundo, estaba ela, Nadia Comaneci e todas estas… as mellores… Abuela entrenaba moito, día e noite, moitas horas, e pasou alí moitos anos, ganou moitas medallas, case todas de plata… e conoceu a outro atleta, Sergei, un home moi guapo e moi forte, estaban enamorados e tiveron unha filla, Yvanna, que é medio irmá de mamá, de Angélica e miña.

(A súa cara é aínda máis rara pero presta atención).

EU: E nada, que me mandou ahora un mensaje pa dicirme que, ao mellor, ven comer hoxe…

CANDELA: Hoxe?

EU: Sí!

CANDELA: Aquí? A Foz?

EU: Sí, teño que diriclle a abuela que vai vir…

CANDELA: E abuelo sábeo?

EU: Sí que o sabe pero, xa sabes, ponse un pouco celoso cando escoita falar de Sergei…

CANDELA: Xa…

EU: É que abuelo peleouse con Sergei unha vez que a veu ver a España, a Madrid, cando abuela era bailarina do ballet nacional…

CANDELA: Foi bailarina de ballet?

EU: Claro! Das mellores tamén. Tiñas que ver o ben que lle quedaban as mallas no escenario…

CANDELA: Pero eu nunca vin a abuela con mallas…

EU: Porque solo as poñía pa bailar Candela… e ahora xa é maior e prefire as faldas...

CANDELA: E por que nunca fala desa filla?

EU: Porque vive en Moscú con seu pai e porque quere que abuela volva pa Rusia e nos deixe a nosoutros aquí.

CANDELA: É mala…

EU: Non é mala… quere estar con súa mai.

CANDELA: E abuela a quen prefiere?

EU: Non sei… creo que aos de Foz, a nosoutros, aínda que a veces ten pena por ter deixado a súa vida aló… Xa ves! Seguramente hoxe conozas a túa tía Yvanna…

CANDELA: Pois eu non quero conocela.

EU: É moi guapa, xa verás!

CANDELA: Dame igual…

EU: Mira que si abuela nos deixa e volve para aló…

CANDELA: Non nos vai deixar…

EU: Non sei que che diga, creo que aínda sinte algo polo seu Sergei…

CANDELA: Voulle preguntar…

(Candela érguese da cama e vai ata a cociña falar coa súa avóa do asunto).