domingo, 10 de julio de 2011

SOBRE TETAS


As tetas. As tetas, que cousa tan bonita, verdade?

Un vai pola rua, sobre todo nestes meses estivais, e a variedade que se lle presenta é bastante ampla. Ao longo da miña vida, entre eu mesmo e os meus amigos puidemos ir confeccionando un memorandum oral de toda esta tipoloxía tetística.

Antes de nada é obrigado deixar claro que "toda teta é bonita", aínda que as hai ben feas. O corpo da muller é tan bonito que os paxaros entonan lindas melodías cando as ven. O corpo do home, en cambio, deixa un pouquiño máis que desexar. E esto non é unha visión subxectiva e parcial, non é unha opinión de home, non, as mulleres (ou polo menos bastantes) pensan o mesmo. Nunca vos fixástedes como se miran unhas a outras? E non só miran a roupa que leva, tamén estudan o seu corpo.

Algo clave, creo que é ver as tetas como se fosen brazos, non darlle ningún aire especial nin superíntimo, son sinxelamente partes de corpo que hai que habituarse a ver. E desde ese punto, o que nos podemos encontrar por ahí en festas, praias, habitacións e demáis é un catálogo excelente que é necesario coñecer.

Os peitos, polo seu tamaño, poden ser amagos, tetas, tetos e ubres. As máis habituais son as segundas, as que teñen a maioría das rapazas, de diferentes formas pero todas dentro da normalidade. Os tetos xa van tendo un tamaño maior, máis desfasado e poden ter unha aceptación notable ao mesmo tempo que unha incomodidade manifesta na anatomía feminina. As ubres resultan xa nocivas para o desenvolvemento da columna vertebral e a atracción varonil é menor tamén, aínda que nunca se sabe, para gustos hai colores. Os amagos son pequenísimas formas que sobresaen do peito e cque son moi frecuentes nas atletas e no mundo hippie.

Á hora de vestirse, as tetas poden ser un efecto de lucimento ou un factor problemático. Imaxinade un vestido palabra de honra… é o mesmo cunhas ubres que cunhas tetas? Cun vestido de escote pico, quedan igual uns tetos que uns amagos? A resposta é non, un non rotundo. Hai mulleres que ven limitada a súa forma de vestir en función da súa tipoloxía de tetas. Non vou entrar eu en traxes de voda, tema no que as formas traen auténticos quebradeiros de cabeza.

Deixando os tamaños relativamente de lado pero téndoos moi presentes, entramos, agora, no tema das formas.
A "Teta Cobi" é bastante doada de identificar. Son aquelas que se parecen ao nariz de Cobi, a mascota dos Xogos Olímpicos de Barcelona do ano 1992. Están lixeiramente caídas e ata a zona do pezón debuxan unha liña semellante á dun trampolín de saltos de esquí acabando no pezón. Aparecen en mulleres delgadas, recheíñas e gordas. É habitual que vaian acompañadas de curvas pronunciadas á altura da cadeira. É blanda.
"Teta Pera" é similar á primeira pero cunha forma máis estética. En lugar de acabar en punta cun pezón sobresainte, este perde protagonismo, perde dureza e as curvas apodéranse da parte máis externa. Tamén están menos caídas e van asociadas a coller na palma dunha man. Deste tipo ven a expresión "Vaia peras!" ou "Vaia perazas!". Son unhas das personaxes principais dos topless cantábricos e a súa firmeza xa se vai notando, teñen certa dureza. As "Tetas Periña" son as mesmas pero cun tamaño inferior e necesitan de categoría propia pola súa tenra beleza.
A "Teta Líquida" é a evolución darwiniana das dúas anteriores. Unha cucada de teta, tamén con forma de pera pero gañando suavemente anchura e sempre con pezón duro "24 horas". Pola súa localización e tamaño son ideais para levar sen suxeitador, frescas e otorgan seguridade á muller. Gozan dunha aceptación e atracción extraordinaria. Case sempre van ligadas a corpos delgados que potencian ese xogo de curvas e texturas.
A "Teta Pirámide" forma un triángulo exacto entre torso e paredes da teta. O seu motivo son as Pirámides de Exipto e a estética ven da man daqueles suxeitadores cónicos que Madonna popularizou nunha das súas xiras. Son moi inusuais e poden verse en algunhas mulleres de corte deportista non competitivo, máis ben aeróbico. Son raras e ideais para aderezar con elementos decorativos nos pezóns.
As "Tetas Táboa" son ínfimas, minúsculas, practicamente só sobresae o pezón, un pezón infantil e cargado de enerxía. Véndoas, tanto en horizontal como en vertical, o aspecto é o dunha táboa de pasar o ferro ou dunha táboa de surf. Son moi curiosas e teñen certo atractivo, aínda que as que as teñen, normalmente non están moi contentas con elas e deciden operalas para convertilas no seguinte tipo.
E o seguinte tipo son as "Tetas Robot", tetas médicas, tetas operadas, tetas de cicatriz, que moitas veces non quedan como se desexaba previamente. Pezóns mirando para Cuenca, texturas tipo cráter (como esas marcas de vacuna da xeración dos nados no setenta), artificialidade expresiva, tamaños fóra de órbita e todo tipo de merdelladas.
Tamén operadas pero cun resultado mellor, sen chegar a óptimo, son as "Tetas de Goma". Ben postas, non naturais, firmes, redondas, e dan unha falsa seguridade á muller que as pon. Pódese dicir que entre o mundo cirúrxico, son as que poden presumir de bo gusto para meterse prótesis foráneas.
A "Teta Chopetada" parece a "Teta Robot" pero nelas a xenética é a responsable. Poden ser grandes, pequenas ou medianas pero as formas armónicas nin as tocan de esgueira. A verdade, non son moi bonitas e de poucas maneiras se poden corrixir ou modificar. O mellor é ensinalas sen complexos e ofrecerlles naturalidade no trato.
A "Teta Bistec" tampouco é preciosa. A dispersión é a súa característica principal. É enorme en dimensións, caída, delgada e pesada. Podería enrolarse como unha persiana e a estética é como a lingua de Pluto, o can de Disney. Como máis as vin é acompañadas de bikini tanga de leopardo. Desta clasificación, as menos afortunadas son "A Chopetada" e "A Bistec" sen lugar a dúbidas.
Finalmente, as "Tetas Perfect Match" son un regalo para a vista, redondas, tamaño ideal, textura suave, firmeza 100%, pezón bimórfico (duro e blando segundo a situación), aureola esquisita, elegante, amable, discreta pero exuberante, de escote fatal. É unha teta intelixente, con vida propia, cargada de connotación sexual, de olor a rosas, sen imperfeccións e máis comúns do que parecen.

Ata aquí chega este breve análise que trata de profundizar na anatomía humana en xeral e feminina en particular. Algún día iremos da teta para abaixo… eso sí, alí a pluralidade é menor… creo.

Non esquezades ver e mirar, tocar, saborear, olfatear e, de vez en cando oir… escoitalas falar tamén é importante.

No hay comentarios:

Publicar un comentario