Aquel álbume de fotos era vello,
só lembranzas en branco e negro,
algunhas, medio comidas
polo paso do tempo. Pasaba
as follas lentamente, parándose nas
imaxes de grupo, de amigos,
mozas e familia. Homes con
gabardinas longas,
pantalóns de pinzas e
zapatos gastados.
Mulleres con saias
plisadas por
debaixo do
xeonllo, blusas
estampadas e
peiteados de grande
volume.
Paisaxes da vila
diferentes,
testemuñas dun
tempo que foi mellor,
sen a dureza de
grandes edificios, coa
forza, aínda, do natural,
con actividade no porto,
con vida máis aló da obra,
cancións nos bares, romarías
populares activas, xantares con
manteis na herba e rúas
estreitas empedradas.
No final, unha foto solta.
Un rapaz nunha motocicleta,
con traxe e camisa herdados,
pelo corto e caído hacia o lado,
cun amplo sorriso
e un cigarro de lear
nas mans. De fondo,
o sol no mar e unhas
gaivotas voando.
Pasou a punta dos
dedos pola superficie
de papel tentando
lembrar quen era
pero sen resultado favorable.
No reverso, un nome e unha
data: Valentín, 1945.
No hay comentarios:
Publicar un comentario